“Zonder toegevoegde e-nummers!” of “Nu zonder smaakversterkers!” prijkt vol trots op de verpakking. Bij inspectie van de ingrediëntenlijst op de verpakking is inderdaad geen E-nummer te vinden. Maar is dit wel zo?
Geen e-nummers, toch e-nummers
Ook al staat in de ingredientenlijst op de verpakking van een voedingsmiddel geen e-nummer, toch kunnen zij er wel degelijk in zitten. Een e-nummer heeft namelijk een gewone naam en een e-nummer. Bijvoorbeeld E621 en natriumglutamaat zijn precies dezelfde stof. Op de verpakking mag de producent van het levensmiddel dan ook zelf bepalen of hij het e-nummer of de gewone naam plaatst. Producenten die niet willen dat hun product er onnatuurlijk uit ziet op de ingrediëntenlijst of willen claimen dat zij geen e-nummers gebruiken, gebruiken dus gewoon de normale naam van de stof.
Bij welke naam het ook genoemd wordt, het blijft dezelfde stof.
Geen additieven, toch e-nummers
Producenten kunnen ook op een andere manier de e-nummers van hun verpakking weren. Met een e-nummer wordt namelijk een bepaalde, meestal vrij pure, stof bedoeld. Maar deze stof komt van zichzelf ook vaak voor in andere voedingsmiddelen die niet onder de additievenwet vallen. Zo bevat gistextract een hoge hoeveelheid glutamaat, naast nog veel andere stoffen. Gistextract wordt niet gezien als additief maar als voedingsmiddel. Zelfs als smaakversterking de enige reden is van het toevoegen van het gistextract. Op de ingrediëntenlijst op de verpakking komt gewoon te staan “gistextract” en op de voorkant “Zonder e-nummers!” of “Zonder smaakversterkers!” terwijl deze stoffen toch in relatief hoge concentratie voorkomen in het voedingsmiddel.
