Hoe worden E-nummers geproduceerd? Daar is geen eenduidig antwoord op te geven, zelfs één E-nummer kan op verschillende manieren verkregen worden. Een additief wordt op één van de volgende vier manieren gemaakt:
- Gezuiverd uit een natuurlijk plantaardig product, zoals uit bladeren, wortels, bloemen of zaden e.d.
- Gezuiverd uit een natuurlijk dierlijk product, zoals uit vlees, beenderen, melk, eieren e.d.
- Geproduceerd door micro-organismen, zoals schimmels, bacteriën en gisten. Deze organismen krijgen een natuurlijke stof voorgeschoteld, die zij vervolgens afbreken en veranderen tot het gewenste additief.
- Synthetisch gemaakt door een chemische reactie van een of meer natuurlijke stoffen
Gezuiverd uit een natuurlijk plantaardig product
Hierbij wordt een deel van een plant zo behandeld, dat de gewenste stof gescheiden wordt van de andere stoffen in de plant. De gewenste stof wordt daarna gezuiverd en kan gebruikt worden als additief.
Dat een product gewonnen is uit planten, zegt niets over de eventuele schadelijkheid van een stof. Er zijn immers genoeg giftige planten te vinden. Ook niet-giftige planten kunnen kleine hoeveelheden schadelijke natuurlijke stoffen in zich dragen. Een additief die gewonnen is uit planten is ook niet per definitie slecht voor de gezondheid. Zoals met alle stoffen maakt het gebruik en de ingenomen hoeveelheid veel uit voor het effect.
Gezuiverd uit een natuurlijk dierlijk product
Hierbij wordt een deel van een dier of een uitscheidingsproduct van een dier zo behandeld, dat de gewenste stof gescheiden wordt van de andere stoffen. Melk, eieren, beenderen of haar bijv. wordt verhit, gedestilleerd of mechanisch bewerkt, waardoor de gewenste stof vrij komt of door een reactie ontstaat. De gewenste stof wordt daarna gezuiverd en kan gebruikt worden als additief.
Dat een product gewonnen is uit een dier, zegt niets over de eventuele schadelijkheid van een stof. Ook dieren kunnen van nature kleine hoeveelheden schadelijke natuurlijke stoffen in zich dragen. Zoals met alle stoffen maakt het gebruik en de ingenomen hoeveelheid veel uit voor het effect.
Geproduceerd door micro-organismen
Al eeuwenlang worden micro-organismen gebruikt om voor ons gewenste producten te maken. Kaas, yoghurt, wijn, bier en soortgelijke voedingsmiddelen worden gemaakt met behulp van micro-organismen zoals bacteriën, schimmels en gisten. De micro-organimsen krijgen een bepaalde voedingsstof voorgeschoteld, die zij om zullen zetten naar een andere stof. Zo breken bepaalde soorten bacteriën melk af tot uiteindelijk kaas ontstaat. Bij de productie van sommige additieven worden micro-organismen gebruikt om de grondstof om te zetten in het additief. Na deze omzetting worden de eindproducten gezuiverd en de micro-organismen verwijderd, waardoor uiteindelijk het pure additief over blijft.
Synthetisch gemaakt door een chemische reactie
Additieven kunnen ook gesynthetiseerd worden in een fabriek. Een of meerdere natuurlijke stoffen worden zo bewerkt, dat zij zullen reageren met elkaar. Hierbij ontstaat een andere stof, het eindproduct. De meeste synthetisch gemaakte stoffen komen ook voor in de natuur. Enkele synthetische stoffen komen niet voor in de natuur, of alleen zeer zelden.
Een synthetische stof is niet per definitie onnatuurlijk of schadelijk. Veel synthetisch gemaakte stoffen kunnen ook gewonnen worden uit plantaardig of dierlijk materiaal, maar productie d.m.v. een chemische reactie is vaak goedkoper. Na zuivering is er geen enkel verschil tussen een gesynthetiseerde stof en dezelfde stof die op natuurlijke wijze gemaakt is. Het is exact dezelfde stof. Enkele synthetische stoffen komen niet, of zeer zelden, voor in natuurlijke producten en zijn dus niet uit natuurlijke bronnen te zuiveren. Dit zegt echter niets over de eventuele schadelijkheid van een stof.
